zondag 24 oktober 2010

Dag 21 McKinleyville - San Francisco

Dag 21 zondag 15 juni:  McKinleyville- San Francisco

Het is zondag 15 juni. Ik word wakker en besef mij meteen dat dit onze laatste dag is. Vandaag rijden we terug naar San Francisco waar we nog 1 nacht zullen verblijven. Ik staar naar het plafond met mijn slaperige ogen en kan maar niet geloven dat het zo snel is gegaan. Was het echt al 3 weken geleden dat we op het vliegtuig stapte met het gevoel dat deze vakantie voor eeuwig zou duren?
We pakken de koffers weer in, nemen afscheid van Ot en gaan voor de laatste keer op weg.
Onderweg val ik al snel in slaap en droom ik... over Yosemite waar we versteld stonden van de grootsheid en de pracht van alle watervallen, over Kings Canyon die zo onverwacht mooi was, over de Sequoia bomen die tot de hemel rijkten en de bruine beren die we nooit meer zullen vergeten. Over het eindeloos uitgestrekte Death Valley, over de meeste crazy city of the world Las Vegas waar ik mevrouw Levering werd en waar de nachten nooit dag worden en de dagen nooit nacht. Over Zion waar we ons in een paradijs waande waarvan we dachten dat het alleen in sprookjes bestond, over Bryce waar de panoramische uitzichten ons versteld deden staan. Over de schitterende rood-oranje canyons die prachtig afstaken bij het helderblauwe water van Lake Powell, over  Monument Valley waar we ons voor even waande in de wereld van de oude westerns. Over de majestueuze Grand Canyon waardoor je zeker weet dat het niet de mens is die deze wereld beheerst. Over de historische  route 66 waar we onze kicks beleeft hebben.  Over de Indian Canyons die ons in een fata morgana terecht deden komen. Over het zien en gezien worden in LA, the city of angels. Over het pitoreske Santa Maria waar we genoten van de altijd gastvrije en  vriendelijke amerikanen. Over de Highway 1 en zijn overweldigende Pacific Ocean. Over de honderden biddende roofvogels, over de zeeolifanten met hun vreemde geluid, over de dolfijnen in het schitterende blauwe water. Over ons weerzien met Ot waar we zo naar uit hadden gekeken. Over het altijd bruisende San Francisco met de Golden Gate bridge en de altijd aanwezige mist.

Wat hebben we toch ongelooflijk veel gezien. Het valt met geen pen te beschrijven en met geen foto te laten zien hoe ontzettend groots, mooi en fantastisch dit land is.

Voor het laatste keer doen we het licht uit.
Goodbye Amerika, land waar dromen werkelijkheid worden...

Dag 20 San Francisco - Arcata/McKinleyville

Dag 20 zaterdag 14 juni: San Francisco - Arcata/McKinleyville

We staan vroeg op en gaan gelijk op pad. We rijden vandaag zo snel mogelijk terug naar Arcata omdat daar een plaatselijk festival plaatsvindt. We begrijpen dat het een soort bierfestival is, mensen verkopen hun zelfgemaakte biertjes, er zijn eettentjes en muziek.
In de auto vallen Otto en ik al snel in slaap, Menno zit achter het stuur. Dat we haast maken is blijkbaar ook een tegemoetkomende politiewagen opgevallen. Ik wordt wakker omdat Menno aan ons vraagt of ie moet stoppen? Ik kijk achterom en zie een politiewagen met zijn zwaailichten aan, ook de lichten voor op de auto seinen groot naar ons. Uit de megafoon op het dak horen we: Pull over! Pull over!Voor ons rijd een biker, die helemaal in de war raakt omdat wij niet stoppen en nu denkt dat het voor hem bedoeld is. Ondertussen blijft het uit de megafoon schellen: Pull over! Watch out for the biker! Do not hit the biker! Pull Over!... Eh.... JA Natuurlijk moet je stoppen Men!
We schrikken natuurlijk een beetje maar de politieagent is heel aardig, hij begrijpt dat we toeristen zijn en ziet het voor 1 keer door de vingers. Hij is zelfs zo aardig om ons weer op weg te helpen naar de juiste route.
Wat zijn het toch vriendelijke mensen die amerikanen.
Als we eenmaal weer op de weg zitten en we terugdenken aan wat er zojuist gebeurd is schieten we allemaal vreselijk in de lach.

Als we aankomen op het lokale festival is het er al gezellig druk. We kopen wat bonnetjes om biertjes mee te kopen, deze zijn erg sterk en aangezien ik ben aangesteld als bob is 1 meer dan genoeg.
We vermaken ons prima en als we het gehad hebben gaan we terug naar Otto's huis om wat te eten en daar nog een biertje na te doen.
We bestellen een pizza en maken een kampvuur in de tuin (dit was achteraf niet verstandig maar ach...).


Dag 19 San Francisco

Dag 19 vrijdag 13 juni : San Francisco

We slapen heerlijk uit, als ik de gordijnen open, hangt er een groot wit/grijs gordijn over de stad. Is toch wel even heel wat anders dan het warme en zonnige weer van gister. Maar ach hier staat de stad bekent om dus ook leuk om mee te maken. We ontbijten in de stad en gaan daarna op zoek naar een sportsbar om de voetbal te kunnen kijken. We vinden er een midden in het centrum en gaan lekker aan een tafeltje zitten. Het begint al snel drukker te worden, redelijk wat nederlanders, toeristen of woonachtig in Amerika. Er is slechts 1 fransman, wat het natuurlijk erg grappig maakt. Zeker omdat Nederland, Frankrijk dik in maakt.
Het is er erg gezellig, raken aan de praat met wat mensen en hebben het erg naar ons zin. Zo erg zelfs dat we iets te veel biertjes gedronken hebben en we besluiten terug te gaan naar het hotel om ons bed even op te zoeken.

We gaan vroeg in de avond terug de stad in, gaan gezellig uit eten en willen daarna het uitgaansleven in duiken. We bezoeken een barretje, een soort lounchebar en eindigen de avond in een nachtclub. Het is erg gezellig en zijn blij wat van het uitgaansleven in Frisco geproeft te hebben.



Dag 18 Arcata - San Francisco

Dag 18 Donderdag 12 juni: Arcata/McKinleyville - San Francisco

Vandaag gaan we vroeg op pad richting San Francisco. Het is weer een lange rit maar toch is het in Amerika heel anders rijden dan in Nederland. Veel relaxter.
Als we in de middag arriveren, checken we eerst in het hotel, hierna gaan we de stad in. Het is er onverwacht heet en we besluiten daarom ook eerst even te gaan shoppen voor wat luchtigere kleding. We gaan lekker wat eten op de bekende Fishermans Wharf, het is daar erg gezellig.
We twijfelen of we voor de volgende dag een excursie naar Alcatraz willen boeken maar er is ook voetbal. Het EK voetbal is namelijk begonnen en Nederland speelt de volgende dag tegen Frankrijk. We hoopten dit te kunnen zien in een sportsbar in de stad. Uiteindelijk doen we het niet en bezichtigen het eiland alleen vanaf vaste land.

's Avonds eten we ergens een snelle hap en gaan daarna naar de film.
HIerna zijn we moe en gaan we terug naar het hotel om lekker onder de wol te kruipen.





Dag 17 Arcata / McKinleyville

Dag 17 woensdag 11 juni: Arcata/McKinleyville

Vandaag worden we wakker bij Otto thuis. Hij werkt daar in de buurt en hij moet daarom al vroeg die kant op. Wij slapen lekker uit, ontbijten, doen wat boodschappen en gaan rond de middag het bedrijf waar mijn neef werkt opzoeken. Hier krijgen we een rondleiding en we kijken onze ogen uit hoe groot het is.
We besluiten dat we de volgende dag met z'n 3en naar San Francisco gaan om daar 2 nachten te verblijven, tenslotte hebben wij nog niet veel van de stad gezien dus dit willen wij heel graag.

Dag 16 Monterey - Arcata/McKinleyville

Dag 16   Dinsdag 10 juni:         Monterey-Arcata/McKinleyville (422M-680km)

Vandaag een lange rit voor de boeg. Vanaf San Francisco is het zo´n 5 uur rijden naar Ot, maar wij rijden vanaf Monterey dus gaan er vanuit dat we zo´n 6,5 uur onderweg zullen zijn.
We nemen vandaag de 101, dit is de highway vanaf LA naar het noorden toe. Wanneer we na 1,5 uur San Francisco inrijden komen we in een enorme lange file terecht, blijkt natuurlijk achteraf want van te voren weet je dat nog niet. Het duurt 2 uur voordat we weer een beetje op gang komen. Ondertussen is de nood nogal hoog geworden bij mij maar het is niet zo makkelijk om zomaar ergens te stoppen. Uiteindelijk komen we in een park terecht waar ze ook nog eens wc´s hebben staan…wat een opluchting!
We komen in het centrum van San Francisco en moeten over de Golden Gate Bridge verder naar de 101. We hopen dat we een goed uitzicht hebben op deze beroemde brug aangezien deze vaak in een dikke laag mist is verpakt. Wanneer we aanrijden zien we de brug goed, geen mist! We stoppen bij het viewpoint om wat mooie foto´s te maken en daarna rijden we de brug over. We hebben nu alleen nog maar een stuk snelweg voor ons, planken denken we!
Dit valt erg tegen, nou ja eigenlijk juist niet want de weg is echt schitterend. We rijden het eerste gedeelte door tientallen wijngaarden, die in rechte rijen op de heuvels staan. Daarna komen we steeds verder in de bergen terecht. De weg voert langs een rivier en dik beboste bergen.
We rijden door Redwood NP, we stoppen niet want daar hebben we gewoon geen tijd voor maar ook om er gewoon door heen te rijden is schitterend. Deze mooie rit is niet helemaal wat we verwacht hadden en de rit duurt nu ook langer dan verwacht al komt dat waarschijnlijk ook omdat ik voor een groot deel achter het stuur zit aangezien Menno zich niet lekker voelt. Om half zeven ´s avonds komen we dan eindelijk aan in McKinleyville, Home of Otto Vennik.…9,5 uur achter elkaar in de auto is niet echt bevordelijk voor het menselijk lichaam dus we zijn erg blij.



Dag 15 Santa Maria - Monterey

Dag 15   Maandag 9 juni:         Santa Maria-Monterey (177M-284km)


Highway 1 here we come!
We staan vroeg op en hebben er zin in, gisteren al een voorproefje highway 1 gehad en dat smaakte naar meer. Wel vinden we het jammer dat het alweer de laatste dag is van de rondreis, gelukkig hebben we daarna nog een paar dagen in het mooie amerika met m´n neef.
We hebben namelijk echt nog geen zin om naar huis te gaan!

De highway 1 volgen we zo´n 200 mijl richting Monterey. De weg kronkelt langs de kust en geeft bijna de gehele route prachtig uitzicht op de grote oceaan die met grote, wit schuimende golven op de rotsen in het helder blauwe water slaat. De stranden zijn goudkleurig en de mistwolken die op sommige plekken erg laag hangen geven een mysterieus effect.
We stoppen regelmatig bij een parkeerhaven om even van het uitzicht te genieten en de schone lucht op te snuiven. Bijna halverwege komen we bij een strand die vol ligt met zeehonden en zeeolifanten. Het is erg grappig om te zien hoe deze beesten de hele dag liggen te luieren op het strand. Een paar zeeolifanten zijn met een elkaar aan het stoeien in de zee en maken daarbij een apart geluid. Boven ons cirkelen grote roofvogels en op de grond lopen tientallen eekhoorntjes die heel bijdehand naar je toe komen om te kijken of je nog wat eetbaars hebt. Al bij al een heel bijzonder gezicht.
We rijden weer verder langs de kust en stoppen regelmatig. Vooral ik wil wel bij elke parkeerhaven stoppen maarja zo schiet het natuurlijk niet echt op. Ik wil voor de zoveelste keer stoppen maar Menno blijft liever even in de auto zitten. Wanneer ik naar de zee beneden mij kijk zie ik opeens 3 dolfijnen zwemmen, gauw haal ik Menno uit de auto en kijken we toe hoe deze dolfijnen zich langzaam door de Pacific Ocean bewegen. Schitterend om te zien.
Rond 15.00 uur komen we aan in Monterey. We besluiten daar nog het Monterey Bay Aquarium te bezoeken. Het is een groot aquarium die vooral de dieren en planten laat zien uit de eigen omgeving. Rond half 6 gaan we op zoek naar ons hotel, eten nog wat bij Denny´s en gaan weer vroeg slapen.
We denken nog even terug aan alle mooie dingen die we gezien hebben. Het lijkt alweer zo lang geleden dat we de eerste dag in San Francisco aankwamen…zucht.



Dag 14 Los Angeles - Santa Maria

Dag 14   Zondag 8 juni:       Los Angeles-Santa Maria (301M-484km)
                                                 - Highway 1

Zitten nu in onze hotelbar naar 2e finale van de LA Lakers te kijken onder het genot van een biertje. Vandaag een rustig dagje gehad. Wel vroeg op pad gegaan en via Hwy 1 naar Lompoc gereden maar hier was weinig te zien en te doen. Daarna naar Morro Bay gegaan. Een ouderwets vissersplaatsje. Het zag er allemaal erg gezellig uit. Allemaal vissersboten aan de kade waar verschillende ouderwetse visrestaurants zitten. We zien nog een pelikaan, zeehonden en wat otters die heerlijk op hun rug aan het dobberen zijn. Op de terug weg naar Santa Maria zien we een groep van 8 grote roofvogels boven een veld rondzweven, erg gaaf om te zien.
We arriveren rond 15 uur bij ons hotel, het is het pitoreske Santa Maria Inn. We krijgen een suite met kingsize bed toegewezen en vragen ons af wat voor kamer je krijgt wanneer we voor een duurdere optie qua reis hadden gekozen...
Leuk weetje is dat in dit hotel wat oude beroemdheden zoals Charlie Chapplin, Marilyn Monroe en Marlene Dietrich geslapen hebben. Nu kunnen ze ons dus aan het rijtje toevoegen ;-)
Finale is spannend dus snel weer naar de tv. Morgen onze laatste dag van de rondreis: wat is dat snel gegaan!




Dag 13 Los Angeles

Dag 13   Zaterdag 7 juni:          Los Angeles (40M-65km)
We slapen heerlijk uit, kijken wat tv, doen wat was en gaan daarna op pad. We gaan naar de Santa Monica Pier. Deze pier is erg bekend vanwege de attracties op de pier. We lopen op de pier, kijkend naar de straatartiesten en als we naar het strand kijken zien we de uit baywatch o zo bekende strandhuisjes met lifeguards. We maken nog een ritje in het reuzenrad, dit is natuurlijk een 'must' want hier staat de pier zo ongeveer om bekend. Hierna willen we nog naar Venice Beach en Menno krijgt een briljant idee... We huren fietsen om zo langs het strand naar Venice Beach te fietsen. Het is maar zo'n 3 mile en zo zie je echt alles. We kijken onze ogen uit. Hier is echt van alles te doen en te beleven. Overal muziek op straat, dansende mensen, straatartiesten met allemaal zo hun eigen kunsten, bodybuilders, hiphoppers, punkers, winkeltjes, kraampjes waar zwervers alleen iets willen verkopen om wiet te kunnen kopen. Je kan het zo gek niet bedenken of je kunt het daar zien. Zeker een aanrader om deze fietstocht te maken mocht je een keer naar LA gaan. Na het inleveren van de fietsen willen we nog de duurste winkelstraat zien: Rodeo Drive. De drive is niet echt lang maar het is wel geweldig. Overal zie je de duurste auto's: Rolls Royce, Lamborghini's, Ferrari's. We voelen ons echt helemaal thuis hier.



Dag 12 Palm Springs - Los Angeles

Dag 12   Vrijdag 6 juni:             Palm Springs- Los Angeles (150M-241km)
                                        - Indian Canyons

Vandaag weer vroeg op en besluiten nog de Indian Canyons te bezoeken in Palm Springs voor we verder rijden naar LA. Het park bestaat uit verschillende canyons en is helemaal in het bezit van de Indianen. We krijgen de tip om de hyke in Andreas Canyon te volgen. We rijden door woestijnachtige bergen naar de canyon. Als we daar aankomen wanen we ons in een soort oase. Door het water is er midden tussen de bergen een bos van palmbomen ontstaan. Het is bijzonder om te zien dat er tussen deze droge bergen begroeid met cactussen een klein riviertje loopt met daaromheen honderden palmbomen en andere exotische planten. De hyke is erg leuk en we voelen ons een beetje avonturiers op ontdekkingsreis in een onbekend oerwoud. We zien verschillende grote vlinders, groene en blauwe megalibelles, salamanders en zelfs een slang. Best avontuurlijk maar wij krijgen er ook een beetje de kriebels van.

Rond de middag vertrekken we weer, op weg naar LA. Wederom zijn er erg blij met onze TomTom, deze leidt ons in 1x naar het hotel over de drukke snelwegen van the city of angels. Soms rijden we zelfs op een 8-baans weg. Onvoorstelbaar hoeveel verkeer hier rijd. Veel uitzicht over de stad krijgen we niet en als we wat zien zijn het sombere gebouwen gehuld in een dikke laag smog.
Aangezien we nog de middag voor ons hebben gaan we op weg naar het Manss Chinese Theathre op Hollywood Boulevard (the walk of fame). Erg leuk om al die mallote mensen te zien, verkleed als popsterren, filmfiguren of striphelden. We shoppen hier nog wat en gaan weer terug. Als diner hebben we nootjes, chocola en bier. We hebben verder geen honger en geen zin om nog de deur uit te gaan.



Dag 11 Laughlin - Palm Springs

Dag 11   Donderdag 5 juni:      Laughlin-Palm Springs (322M-518km)
                                                      -      Joshua National Park

We verlaten Laughlin zo rond 8 uur met 120 dollar winst op zak. Lucky Leveringen!
We zijn op weg naar Joshua Tree NP, het laatste NP van deze vakantie. Op weg naar het park komen we echt in de desert terecht, wel bijzonder die uitgestrekte vlaktes met af en toe wat dorre plantjes op kleine heuveltjes en de warmte die je in de verte ziet bewegen. We zijn verrast als we weer een stuk route 66 op rijden. Het ziet er hier meer uit zoals we in gedachten hadden, het is echt een apart stuk road met bomen die volhangen met schoenen of t-shirtjes. Echt grappig en we kijken hier onze ogen uit.
Rond 13.00 uur arriveren we dan in Joshua Tree NP. De Joshua Tree groeit alleen in het park en verder nergens anders op deze wereld. Het park is mooi. Het woestijnachtige uiterlijke met overal de Joshua Trees die prachtig afsteken tegen de bijzondere rotsen geeft een speciaal uitzicht. We genieten echt van de rit maar wat minder van de beesten. Overal waar je uitstapt beginnen vliegen en bijen om je heen te zoemen...brrr vreselijk!
Op weg naar de uitgang komen we erachter dat we nog maar erg weinig benzine hebben. De uitgang is nog zo'n 40 mijl en het eerste plaatsje zo'n 60 mijl. Ik zie aan Menno dat ie toch wat onrustig wordt. Het zal ons toch niet gebeuren hé...Ik probeer heel rustig te blijven en zeg “Relax, we halen het wel” ondertussen denk ik: slik...
Maar we halen het  en rijden naar ons hotel in Palm Springs. Wederom ziet het hotel er fantastisch uit, we treffen het echt elke keer! Vanavond LA Lakers finale kijken want ja we zijn nu natuurlijk als echt amerikanen helemaal into basketbal.



zaterdag 23 oktober 2010

Dag 10 Grand Canyon - Laughlin

Dag 10   Woensdag 4 juni:       Williams-Laughlin (248M-400km)
·         Route 66

De volgende morgen slapen we wat uit, vandaag toch weinig op het programma. De rit gaat van de Grand Canyon naar Laughlin in Nevada. De rit is niet al te lang en het enige bijzondere hieraan is dat een deel over de wereldberoemde route 66 zal zijn. Deze route is natuurlijk toch echt geschiedenis dus alleen al het idee dat we ons op the route 66 begeven is cool. Het uitzicht is mooi maar minder spectaculair dan we gewend zijn. Of zijn we gewoon verwend...

Rond 14.00 uur komen we aan in Laughlin, dit is een soort mini Las Vegas. Wanneer we de auto uitstappen lopen we tegen een muur van hitte, al valt de temperatuur best mee, de wind is gewoon heet. Zoiets nog nooit meegemaakt. Wanneer we na het inchecken naar buiten gaan en naar het winkelcentrum lopen hebben we zelfs moeite met ademhalen, zo veel wind staat er. En met afwisseling van warme en hete vlagen blaast de wind ons bijna weg.
We shoppen wat, douchen en gaan lekker uit eten en gokken in het hotel. Ook speelt er een leuke band waar we gezellig bij gaan zitten, kijkend naar de toch zo vreemde amerikanen die ongecontroleerd uit de maat aan het dansen zijn.
Heerlijk dit land...




Dag 9 Lake Powell - Grand Canyon

Dag 9     Dinsdag 3 juni:            Page-Williams (386M-620km)
·         Grand Canyon

Zijn vroeg wakker, 5.30 uur en gaan ook vroeg op weg. Vandaag een lange rit en drukke dag. We beginnen met een bezoek aan Monument Valley. Dit ligt in het Navajo Indian Reservaat en is een van de bekendste gezichten van Amerika. Denk aan oude western films en de beroemde Marlboro reclame. Het is erg mooi, bijzonder dat zoiets opeens midden in het land staat. We nemen een self-guided tour en nu komt onze SUV echt van pas. De road is nogal off-road en we hobbelen over de weg. Ze mogen van mij best asfalt aanleggen die Indianen maar Menno kan het niet laten af en toe een beetje te scheuren. De auto ziet na Monument Valley niet meer rood maar oranje...

Half elf verlaten we het park en gaan op weg naar de Grand Canyon. De rit is best lang en dommel af en toe wat in slaap, niet eerlijk voor Men maar kan er niks aan doen. Rond 13.30 uur zijn we er en we rijden meteen naar het eerste uitzichtpunt, we zijn erg nieuwsgierig. We hebben hier natuurlijk al zoveel over gehoord. Wanneer we onze eerste blik op deze Grand Canyon werpen denken we alletwee hetzelfde: Grand is deze canyon zeker, wat enorm. Het valt niet te beschrijven of te vertellen hoe gigantisch deze is. Superlatieven komen te kort bij het zien van dit moois. Het is een levensgroot gat in de wereld waar je je geen voorstelling van kunt maken zonder het met eigen ogen gezien te hebben. Wederom voel ik mij een nietig wezen op deze aarde...

We rijden naar het dorpje en besluiten nog de film van de Grand Canyon in het IMAX theater te gaan bekijken. Hij duurt maar zo'n 40 minuten maar is werkelijk fantastisch. Zeker een aanrader voor iedereen die naar de Grand Canyon gaat. We eten wat en gaan weer op weg naar het park om de zonsondergang te zien. We komen een half uur voor sunset aan en kiezen een mooi plekje uit om te zitten. Genieten doen we, het is vreselijk mooi om te zien hoe de zon langzaam achter de canyon verdwijnt en de lucht omzet in verschillende kleuren geel, oranje en rood. Langzaam veranderd de canyon in een groot zwart gat en wordt het donker... Tijd om te gaan slapen.






Dag 8 Bryce Canyon - Lake Powell

Dag 8     Maandag 2 juni:         Bryce Canyon NP-Page (155M-250km)
·         Lake Powell

De wekker gaat vroeg, 6 uur. We ontbijten in het hotel en gaan op weg. Het is nog erg rustig op de weg en ook nog erg koud, zo'n 6 graden, brrr...
We zijn op weg naar Lake Powell waar we een boottocht willen maken. We arriveren om 9.00 uur ( het is daar weer 1 uur vroeger). We boeken een boottocht van 3 uur over het meer naar 2 verschillende canyons. Alleen vertrekt de boot pas om 13.00 uur. We hebben dus nog wat tijd over...
Aangezien we niet willen riskeren om te laat te komen blijven we bij het resort hangen. We zitten/liggen in de auto, boekie lezen en de grootste slaapkop van het land deed natuurlijk weer even zijn ogen toe. Om 13.00 uur vertrekt de boot dan, we zitten boven op, pal in de zon, goed insmeren dus. De tocht is mooi en we genieten van het varen. Terug aan wal rijden we over de Glen Canyon Dam, een van de grootste van de wereld, erg mooi hoor.

We raken al erg door onze schone slips heen dus in het hotel aangekomen wassen we met de hand het vuile spul. Doen boodschappen, eten snel wat en springen snel nog even in het zwembad om af te koelen.
Op tv is nog Pretty Woman te zien, die blijft natuurlijk leuk, alleen zijn sommige teksten anders als onze versie... die ***preutse amerikanen ook.




Dag 7 Zion NP - Bryce Canyon NP

Dag 7     Zondag 1 juni:            St. George-Bryce Canyon NP (229M-370km)
                                                       -Bryce Canyon National Park

Vanochtend worden we voor het eerst wakker van de wekker, eindelijk in USA time dus. Ontbijten in het hotel, snel tanken en hit the road! We nemen op weg naar Bryce Canyon een D-tour richting Cedar Breaks, dit is een voorproefje van wat we straks in Bryce gaan zien. De route is mooi, we rijden door een bos met af en toe uitzicht op een beekjes en meren. Hoe hoger we komen, hoe meer sneeuw er ligt. Erg vreemd aangezien je in je korte broek in de auto zit. Eenmaal boven is het nog maar 5 graden, maar het uitzicht is erg mooi.
We gaan verder richting Bryce, het park bestaat uit 12 viewpoints, deze zijn allemaal met de auto te bereiken en dus gaan we op weg. De uitzichten over de oranje-rode Hoodoos, die zijn ontstaan uit aardverschuivingen en erosie zijn er mooi, toch vinden we veel uitzichten op elkaar lijken en vonden het stiekem toch mooier in Zion en de andere parken. Toch genieten we van de rit en rond 16.00 uur verlaten we het park richting hotel.
We besluiten nog even te zwemmen en te zonnen, kijken in onze kamer wat tv, we halen wat eten en kijken daarna nog even tv.





Dag 6 Las Vegas - Zion NP

Dag 6     Zaterdag 31 mei:        Las Vegas-St George (200M-322km)
·         Zion National Park

We worden laat wakker, heerlijk eindelijk een beetje uitgeslapen. Bij het ontbijt kijken we weer vol verbazing naar wat de Amerikanen 's ochtends al naar binnen schuiven, een normale boterham is hier niet te krijgen.
We verlaten Vegas en rijden richting Zion NP. Het is een korte rit en komen rond 13.00 uur aan, dit is hier 14.00 uur (uur tijdsverschil). Ook de rit hier naar toe is weer grandioos. Met een shuttlebus kom je het park zelf in, we hebben 2 trails gekozen om te lopen, ze zijn kort maar wel fantastisch. We lopen langs de rivier met daar omheen de felgroene bomen en planten die prachtig afsteken tegen de rood/oranje rotesen. Wat is dit toch een fantastisch mooi land.
's Avonds eten we bij een typisch Amerikaans steakhouse, alles is in countrystyle maar wel lekker gegeten.
Nu nog even een film aan het kijken onder het genot van een biertje, morgen Bryce Canyon NP op het programma.


Dag 5 Las Vegas

Dag 5     Vrijdag 30 mei:           Las Vegas

Vroeg wakker zijn we zeker, nog steeds last van een jetlag... of zijn het de zenuwen voor the wedding?
We trekken onze trouwpakken aan en hebben al vreselijke lol met z´n tweeën en zijn benieuwd naar de reacties thuis. Om 9.30 uur worden we opgehaald door de Limo. De chauffeur is een vreselijke lieve man. We halen onze license op een gaan naar onze wedding chapel. Het trouwen is vreselijk leuk, we lopen samen de chapel in en daarna moeten we de ambtenaar nazeggen en ringen uitwisselen. Daarna nog wat foto´s en weer terug met de limo naar het hotel. Al bij al duurt het zo´n 1,5 uur. Terug in het hotel nemen wij even de tijd om onze familie en vrienden het nieuws te vertellen. Daarna gaan we op pad om Las Vegas verder te verkennen. 

Er zijn een aantal hotels die we graag willen zien en kopen een kaartje voor The Deuce, dit is de bus die de strip op en neer rijd. We gaan als eerst naar The Venetian. Dit hotel heeft uiteraard als thema: Venetië. In het hotel zijn zelfs de kanalen nagemaakt waar je een tochtje in een gondel kan maken. Alles ziet er echt piekfijn uit. Hierna gaan we naar het Luxor, deze is gebaseerd op Egypte maar valt erg tegen. Verder gaan we naar New York New York, Excalibur, MGM Grand, The Mirage. Overal is het druk, de lichtjes en geluiden blijven maar doorgaan. We lopen ook nog een stuk over de strip waar we een M&M's winkel tegenkomen, 2 etages vol spullen, echt ongelofelijk. Las Vegas is gewoon Crazy!
's Avonds gaan we terug naar de strip om de fonteinen van the Bellagio te zien. Het uitzicht over het water en het hotel is schitterend. Eens in het kwartier start de muziek en dansen de fonteinen op het ritme, ik kijk ernaar en wordt spontaan verliefd, zo mooi. Hierna gaan we snel de Bellagio binnen, we willen natuurlijk wel even een gokje wagen. Helaas, we hebben geen geluk maar ach... we zijn al gelukkig in de liefde.
Na een laatste blik geworpen te hebben op Vegas by night kruipen we om 2.00 uur ons bed in.
Goodbye amazing crazy city...




Dag 4 Sequoia NP - Las Vegas

Dag 4     Donderdag 29 mei:    Visalia-Las Vegas (450M-725km)
·         Death Valley National Park

We nemen de route door Death Valley NP. Het is een mooie maar lange rit. We genieten van het uitzicht, we rijden door de bergen, zandduinen en grote lege vlaktes. Verder bezoeken we hier niks om wat tijd te besparen. Rond 16.00 uur naderen we Las Vegas en plotseling zien we tussen de heuvels de stad liggen. Je herkent meteen al een aantal hotels. We rijden naar ons hotel: Circus Circus. Het uitzicht over The Strip vanuit onze kamer op de 28e etage is erg mooi.
We eten snel wat en lopen rond in ons hotel. We kijken hier al onze ogen uit. In ons hotel zit een achtbaan, wildwaterbaan en nog veel meer attracties naast natuurlijk het casino.. Wanneer het donker begint te worden lopen we naar het Stratosphere Tower Hotel. De Stratosphere is bijna 300 meter hoog en geeft een schitterend uitzicht over de stad. Al die lichtjes is werkelijk prachtig. Bovenop de tower zijn ook een aantal attracties, deze zijn echter wel alleen voor mensen met stalen zenuwen. Ik begin al te trillen als ik er naar kijk of misschien komt dat ook omdat ik op bijna 300 meter sta met hoogtevrees...

We vallen op tijd in slaap, we zijn moe en willen morgen vroeg op: Onze trouwdag!