Het belooft vandaag iets koeler te worden met 's middags bewolking en regen. We willen andaag een UTV (Ultimate Terrain Vehicle) huren. Deze zie je overal in Moab en lijkt ons ook heel leuk. We boeken een tour voor 10.00 uur. Je gaat samen met een gids mee maar je rijd zelf het wagentje. We arriveren op tijd en krijgen een korte uitleg en een helm voor Koen. We gaan op weg naar Hells Revenge, een soort rotsduinen vlak naast Moab. Na een ernome bui zijn de wolken weer weggetrokken en tuffen we lekker richting Hell Revenge in het zonnetje. Bij aankomst moeten we direct een smalle steile rots op met aan weerskanten afgrond, iehhhh! Toch wel een beetje spannend. Zeker ook als we weer recht naar beneden moeten rijden. Goed begin meteen, vuurdoop gehad en er staat ons een leuk ritje te wachten. Na nog meer rotsen te hebben overwonnen alsof het niks is met zo;n UTV is onze eerste stop. Naast een mooi uitzicht zijn daar ook een aantal pootafdrukken van dinosauriërs te zien. Laten we er maar even vanuit gaan dat het allemaal waar en daarmee ook heel tof. De tour gaat verder, en naast steile en op het eerste gezicht onmogelijke routes kunnen we ook over een aantal zandweggetjes scheuren. Koen krijgt er geen genoeg van en roept alleen maar; 'Gassen pap!' Heerlijke stoere kerel is het toch. Bijna aan het einde van de route moeten we nog een hele steile rots op met daarna een hele diepe kuil, recht naar beneden en meteen weer recht omhoog. Bizar dat je dat allemaal zo makkelijk kan doen in die UTV buggy. We vinden het echt heel spectaculair en een hele toffe route om te rijden. En daarnaast nog prachtige uitzichten. Na 2,5 uur verlaten we weer Hells Revenge, het is ook wel mooi geweest en Koen is ook bekaf van als het avontuur. Hij valt dan ook op de weg terug zo in slaap, met helm nog op.
Na de buggy weer ingeleverd te hebben rijden we direct naar Dead Horse Point State Park. Dit is ongeveer 40 minuten rijden. Hier moet een schitterend uitzichtpunt zijn. Als we die kant op rijden zien we al meerdere donkere luchten naderen, de bliksemschichten zien we links en rechts naast ons. Op het uitzichtpunt aangekomen nadert er een storm, bliksem licht de lucht op en donder trilt door de canyon. De wind blaast het stof in grote wolken tussen de rotsen omhoog. Wat een bijzonder en spectaculair gezicht. Vrij snel worden we door de parkranger gewaarschuwd dat we het uitkijkplatform moeten verlaten i.v.m. de naderende storm. Net voor de grote bui zitten we in de auto. We willen wachten tot de bui over is zodat we daarna nog een keer van het uitzicht kunnen genieten. We lunchen daarom maar even in de auto terwijl de storm over ons heen dondert. Als de blauwe lucht weer in beeld is gaan we terug en wat een ongelofelijk uitzicht. Zonder de stormwolken is het uitzicht adembenemend mooi, zo wijds, zo groot. We blijven een tijdje rondhangen om te genieten van het uitzicht, spreken wat Nederlanders en gaan daarna terug naar de camping om nog even lekker het zwembad in te duiken.
Morgen trekken we weer verder. Bedoeling is Rocky Mountain NP, alleen de weersvoorspellingen zijn erg slecht. Vooral erg koud en veel regen. Daar is onze tentuitrusting niet op berust. Dus met pijn in ons hart besluiten we deze toch over te slaan en maar even te zien waar we uitkomen nu.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten